De hoopvolle stier en genadeloze beer
Inhoudsopgave
Laten we eerlijk zijn: afgelopen week was niet heel prettig op de beurzen. Alles leek aan een zijden draadje te hangen en dat was goed te merken aan het sentiment in de media en op onder andere Twitter.
Daarbij kwam ook nog eens het nieuws dat er mogelijk een grote bank op omvallen stond. Of het nou Deutsche Bank of Credit Suisse zou zijn, de geruchten kregen afgelopen weekend de overhand.
En dus, mocht je het sentiment op Twitter gevolgd hebben, leek het wel alsof de financiële wereld op instorten stond. Zeker meer dan 50% van de berichten in mijn Twitter feed schreeuwde om een “Black Monday”, refererend aan een van de heftigste beursdagen van de afgelopen 40 jaar (1987).
Black Monday die niet kwam
Maar toen kwam maandag. En de beurs sprak even een heel andere taal. Veel indexen schoten omhoog en alles zag groen. Ja, zelfs de beleggingen die al een heel tijdje nauwelijks groen hadden gezien. Zoals zilver, die op maandag een koerswinst had van +8,53%. De laatste keer dat zoiets gebeurde, had ik nog luiers aan (geloof ik).
Het sentiment was in een dag gekeerd en ik ging natuurlijk op zoek naar een verklaring. Een echte verklaring kon ik niet vinden. De inflatie is nog steeds “sky high”, de rentes staan nog altijd hoog en de papieren verliezen in de markt staan nog steeds in ieders account gemetseld.
En toen viel me een bericht op over het rentebesluit van de Centrale Bank van Australië. Blijkbaar heeft die Centrale Bank besloten om hun renteverhoging te vertragen. In plaats van de verwachte 0,5% (50 basispunten) hielden ze het voor nu op een verhoging van slechts 0,25%.
Nu zul je denken: “wat hebben de Amerikaanse en Europese aandelenmarkten te maken met een rentebesluit in Australië?” Nou, niet in een directe vorm, maar indirect.
Tussen hoop en vrees
Er zijn namelijk twee kampen in de economische kringen:
- Zij die geloven dat de Centrale Banken hun straffe verhogingen moeten gaan beperken of stoppen, zodra ze zien dat de economie eraan gaat (met het risico op nog meer inflatie).
- Zij die denken dat ze net zo lang doorgaan totdat er echt iets breekt en we in een diepe recessie terechtkomen (en daarmee de inflatie zal dalen).
De een verwacht dus dat zodra er een of twee Centrale Banken zullen gaan draaien, de rest snel zal volgen. En dat een bericht zoals dat van de Centrale Bank van Australië een hint geeft op die waarschijnlijkheid. Overigens was wellicht de aanzet al gegeven door de Centrale Bank van Engeland, vorige week.
CB do / CB don’t
Raar toch, dat we ten eerste zo gefocust lijken op wat een Centrale Bank doet? En ten tweede, dat een dergelijk bericht al zoveel effect kan hebben op de markt? Het hoeft natuurlijk niet de reden te zijn. Maar aangezien markten over het algemeen voorruit kijken en de toekomstige gebeurtenissen “inprijzen” in de koersen, houd ik het wel voor mogelijk.
Oh ja… en dan was er ook nog een bericht vanuit de Verenigde Naties, waarbij ze de Centrale Banken oproepen om te stoppen met hun agressieve rente-beleid.
We weten inmiddels dat we in een bear-market zitten. En in zo’n markt krijg je om de zoveel tijd enorme rallies naar boven. Dat geeft opluchting in een depressief beursklimaat. Mensen worden te negatief en dan draait de markt om. Zodra iedereen zich dan weer positief voelt, krijgen we vaak de klap van de hamer en dalen de koersen snel verder naar nieuwe dieptepunten.
Het blijft natuurlijk allemaal compleet gissen en speculeren. Niemand van ons heeft controle over hoe de markt z’n pad kiest.
Wat ieder van ons wel kan doen, is controle hebben over onze eigen reacties en acties.
Wat ieder van ons wel kan doen, is controle hebben over onze eigen reacties en acties.
Niet op de trein springen
Ik denk dat het heel waarschijnlijk is dat dit een korte opluchtings-rally zal worden. Je had ze ook in alle voorgaande crises. Sommige duurden enkele dagen en andere meerdere weken. Dat kan heel wat beleggers op het verkeerde been zetten.
Hoever deze rally gaat en hoe lang het gaat duren; geen flauw idee. De markt was gewoon te negatief en zodra iedereen verwacht dat het zuidwaarts gaat, draaien koersen vaak de andere kant op. Zoals nu, omhoog!
Ik leg niet extra bij tijdens dit soort rallies, afgezien van mijn automatische maandelijkse inleg. Het is heel gemakkelijk en verleidelijk om aan een gevoel van FOMO (Fear of Missing Out) gehoor te geven. Met name wanneer je, net als ik, een groot deel in cash hebt staan. Mocht de beurs immers vanaf hier maandenlang doorstijgen naar nieuwe toppen, dan sta je beteuterd met jouw cash aan de zijlijn te wachten op iets dat niet komen gaat. Gemiste kans, of niet?
Nee, niet dus (wat mij betreft)!
Zou de markt nu gewoon weer beginnen aan een run omhoog, dan heb ik simpelweg minder winst dan wanneer ik 100% geinvesteerd zou zijn. Jammer, maar dat hoort erbij.
Het risico van op dit soort rallies te spingen, is dat het tot de realistische mogelijkheden behoort dat dit slechts tijdelijk is. Dat we hierna, zodra iedereen zich weer euforisch of opgelucht voelt, de klap met de hamer krijgen en nog dieper in het rood zakken. Dat risico wil ik niet lopen.
